Chociaż obliczenia belek podciągowych są zwykle przeprowadzane na modelu prętowym, belka wynikowa może zostać wykorzystana do przeprowadzenia obliczeń na modelu zawierającym tylko powierzchnie.
Vouten werden häufig mit coupierten Profilen ausgeführt. Bei der Modellierung sind jedoch einige Besonderheiten zu beachten, damit die Querschnitts- und Stabilitätsnachweise durchgeführt werden können.
W programie RFEM można przeprowadzić symulację połączenia rusztowania rurowego (połączenie stykowe z trzpieniem) za pomocą nieliniowego zwolnienia prętowego typu "Rusztowanie". Połączenie uwzględnia nośność na zginanie zależną od sił ściskających istniejących między dwiema rurami zewnętrznymi, a nośność na zginanie dla sworznia jest również określana na podstawie nośności na zginanie.
Przykład ten jest opisany w literaturze technicznej [1] jako przykład 9.5 oraz w [2] jako przykład 8.5. Dla podciągu należy przeprowadzić analizę zwichrzenia. Belka jest jednorodnym prętem konstrukcyjnym. Dlatego analizę stateczności można przeprowadzić zgodnie z punktem 6.3.3 normy DIN EN 1993-1-1. Ze względu na zginanie jednoosiowe, możliwe byłoby przeprowadzenie obliczeń również metodą ogólną według rozdz. 6.3.4. Dodatkowo na wyidealizowanym modelu pręta sprawdzane jest wyznaczenie momentu Mcr zgodnie z ww. metodą, przy użyciu modelu MES.
Przykład ten jest opisany w literaturze technicznej [1] jako przykład 9.5 oraz w [2] jako przykład 8.5. Dla podciągu należy przeprowadzić analizę zwichrzenia. Belka jest jednorodnym prętem konstrukcyjnym. Analizę stateczności można zatem przeprowadzić zgodnie z sekcją 6.3.2 normy DIN EN 1993-1-1. Ze względu na zginanie jednoosiowe, możliwe byłoby przeprowadzenie obliczeń również metodą ogólną według rozdz. 6.3.4. Ponadto, na wyidealizowanym modelu pręta należy zweryfikować wyznaczenie współczynnika obciążenia krytycznego w ramach w/w metody z modelem MES.
Norma ASCE 7-16 wymaga zastosowania zarówno zrównoważonych, jak i niezrównoważonych obciążeń śniegiem, do uwzględnienia w obliczeniach konstrukcji. Podczas gdy może to być bardziej intuicyjne w przypadku dachów płaskich, a nawet dwuspadowych/czterospadowych, określenie obciążeń śniegiem jest coraz trudniejsze w przypadku dachów łukowych ze względu na złożoną geometrię. Jednak dzięki wytycznych z ASCE 7-16 na temat obliczeń obciążenia śniegiem zakrzywionych dachów oraz efektywnym narzędziom RFEM do przypisywania obciążeń, możliwe jest uwzględnienie zarówno zrównoważonych, jak i niezrównoważonych obciążeń śniegiem w celu niezawodnego i bezpiecznego wymiarowania konstrukcji.
Przerwanie obliczeń spowodowane niestatecznością układu może mieć różne przyczyny. Z jednej strony może to wskazywać na "rzeczywistą" niestateczność z powodu przeciążenia układu konstrukcyjnego, z drugiej strony ten komunikat o błędzie może wynikać również z niedokładności modelowania.
Podczas definiowania efektywnej szerokości płyty dla belek teowych program RFEM udostępnia wstępnie zdefiniowane szerokości, określone jako 1/6 i 1/8 długości pręta. Bardziej szczegółowe wyjaśnienie tych dwóch czynników znajduje się poniżej.
In RFEM können Belastungen frei auf Flächen definiert werden. Dabei ist es nicht direkt möglich, beispielsweise auf Kreisflächen eine veränderliche radiale Belastung zu definieren. Mit einem kleinen Trick lässt sich diese Art der Belastung aber trotzdem erstellen, nämlich durch Verwendung einer freien Kreislast.
W programach RFEM i RSTAB dostępne są różne opcje zmiany numeracji poszczególnych elementów konstrukcyjnych, takich jak węzły, linie, pręty, powierzchnie lub bryły. Istnieją dwie możliwości zmiany numeracji: pojedynczo i automatycznie.
Zazwyczaj w modelu unika się nakładania się prętów. Mit der Funktion "Doppelte Stäbe zulassen" wird ein vorhandener Stab nicht überschrieben, wenn ein weiterer Stab über diesen gelegt wird.
Jak już zapewne wiesz, w programie RFEM 6 istnieje możliwość uwzględnienia nieliniowości materiałowych. W tym artykule wyjaśniono, jak określać siły wewnętrzne w płytach modelowanych z użyciem materiału nieliniowego.
Czasami konstrukcja wymaga zbrojenia w przypadku dodawania nowego stropu lub w przypadku, gdy istniejący pręt okazuje się być poddany trudnym do przewidzenia obciążeniom. W wielu przypadkach nie ma możliwości łatwej wymiany elementu konstrukcji, a wówczas konieczne jest zastosowanie wzmocnienia zdolnego do przeniesienia nowych obciążeń.
Niektóre konstrukcje z belek złożonych, takie jak kontenery piętrowe lub schowane pręty teleskopowe, przenoszą siły w połączeniu między elementami poprzez tarcie. Nośność takiego połączenia zależy od efektywnej siły osiowej prostopadłej do płaszczyzny tarcia oraz od współczynników tarcia pomiędzy obiema powierzchniami ciernymi. Na przykład, im bardziej powierzchnie cierne są ściskane, tym więcej poziomej siły tnącej może być przenoszone przez powierzchnie cierne (tarcie statyczne).
W przypadku modelowania konstrukcji szkieletowych, programy RFEM i RSTAB dają różnorakie możliwości kontroli nad sposobem przenoszenia sił wewnętrznych i momentów zginających w punktach połączenia między prętami. Stosując różne typy prętów można określić, czy w połączeniu przenoszone są tylko siły (N,V), czy również momenty. Można także pominąć przenoszenia pewnych sił wewnętrznych, stosując stosowne przeguby. Specjalnym typem przegubów są tzw. przeguby nożycowe, które umożliwiają realistyczne modelowanie konstrukcji wsporczych dachu.